Bij Justine in Berchem, België.... deel 3

23 Juni tot en met 16 Juli 2020:

Hallo allemaal!

Het heeft even geduurd, maar daar ben ik dan weer!
Joh, time flies when you're having fun! Dat zei mijn baasje wel eens maar ik begreep eigenlijk nooit zo goed wat hij dan bedoelde, maar nu snap ik het hoor! Ik knipperde even met mijn ogen en ineens is er heel veel tijd verstreken.

Ik ben nog steeds bij Justine en haar gezin. Laat me eens denken, waar zal ik beginnen...

Mee naar een free run event.

Oh ja.... Jean doet dus aan free runnen en dat vind ik echt superstoer om te zien. Ik was dan ook heel enthousiast toen ik mee mocht naar een free run event. Ik was wel steeds te laat met mijn camera om mooie actie pictures te maken, maar ik vond het wel leuk om te zien.

Carl vond echter, dat ik een beetje te enthousiast werd en besloot me even mee naar buiten te nemen om daar op een bankje tot rust te komen en mijn hartje een beetje bij te laten komen van al die opwinding... Maar eh... ik denk dat hij zelf even moest bijkomen want al snel viel hij in slaap en had hij geen oog meer voor mij.

ok... free runnen is niets voor mij. Au!

Ik wilde zo graag zelf ook eens uitproberen wat Jean daar allemaal deed, want het zag er zó stoer uit en ik wilde zó graag aan mijn baasje laten zien dat er veel stoerdere dingen zijn dan dat saaie wandelen. En dus sprong ik van de bank af (dat was al best hoog) en besloot ik ook zo'n coole move te maken...

Maar ja, ik geloof dat ik me er maar bij neer moet leggen dat ik met mijn korte handjes en pootjes en mijn goed gevulde lijfje, niet zo geschikt ben om te free runnen......

Ik vond het trouwens wel cool hoor op de Spoed... net als in een tv serie met al die dokters en zo. De röntgenfoto zag er best goed uit en de dokter zei dat het allemaal wel weer goed zou komen.

Klaar voor de vakantie!

Maar Justine was wel een beetje geschrokken en dus besloot ze dat we met z'n allen op vakantie zouden gaan, zodat ik ook even bij kon komen van de schrik. En dus stopte ze me in een tas (met héél veel lekkers!) en vertrokken we op vakantie. Dus ik bof: ik heb alwéér een vakantie in een vakantie!

Ik heb nog steeds geen idee waar we naartoe geweest zijn, want ik moet wel toegeven dat de Franse taal me toch wel een beetje zwaar valt. Ik snap nu steeds beter waarom mijn baasje een 4 op zijn rapport had en toen samen met de docent besloot dat hij misschien maar beter iets anders kon gaan leren.... Ik ben er niet achter kunnen komen, waar we precies waren, maar dat geeft ook niet, want ik was tóch al op vakantie!

genieten!!!!

Wat ik wel weet is dat ik het er heel mooi vond. Ik stond extra vroeg op voor de zonsopgang en ging laat naar bed om de zonsondergang te bekijken. Dat was echt genieten, echt even een momentje van rust en ontspanning!

Kokkerellen in de outdoor keuken!

Ik heb ook vaak mee geholpen met het koken in de outdoor keuken hier. En dat vond ik ook wel heel grappig. Ik heb ook heel veel lekkere thee gedronken, die ik zelf mocht zetten...

HELP! een monster!

Wat ik wel heel eng vond daar in de buurt van die keuken is dat er hele grote monsters waren! Eerst hoorde ik ze alleen, joh wat maakten ze een herrie! Maar opeens was er eentje zo dapper om dichterbij te komen! AHHHHH, wat een monster!!!! Justine zei dat ik niet bang hoefde te zijn, maar ja, zij heeft makkelijk praten, zij is veel groter dan ik!

Bijkomen van de schrik.

Wat ook wel heel eng was, was dat ik lekker lag te slapen in mijn tentje en dat er ineens een hond binnen kwam rennen die mij zag en dacht dat ik een bal was!!!! Nou ja zeg!!! Hij pakte me in zijn grote bek en rende met mij weg om met me te spelen! Maar ik vond dat spelen helemaal niet zo leuk! Het deed pijn, zijn tanden waren scherp en zijn bek was nat en slijmerig!!!

Gelukkig had Justine gauw door wat er gebeurde en ze ging achter de hond aanrennen om mij te redden. Maar de hond dacht dat het een leuk spelletje was en bleef er dus maar vandoor gaan met mij nog steeds in zijn bek. Gelukkig kwam Carl op het briljante idee om de hond een stukje brood te geven en toen merkte ik dat de hond en ik best een beetje op elkaar lijken: voor eten doen we heel veel! Hij opende zijn bek om mij vrij te laten, Justine greep me en rende met me naar de badkamer waar ze me een grondige wasbeurt gaf! En ik ben maar even daar in dat hoekje naast de wasbak blijven zitten om bij te komen van de schrik!

Jean leert zwemmen!

Toen ik weer bijgekomen was, mocht ik mee naar het zwembad. En daar heb ik met eigen ogen gezien hoe Jean leerde te zwemmen! Gaaf he! Hij kan nu zonder bandjes zwemmen en dat is echt een hele grote stap! Go Jean!!!!

Bijkomen in de schaduw!

Ik wou dat ik dat ook kon, maar mijn armpjes en beentjes zijn gewoon te kort! Jammer, want dat zwembad ziet er echt wel heel aantrekkelijk uit!

Het was heerlijk weer met een flink warm zonnetje, dus na het zwemmen mocht ik lekker bijkomen in de schaduw, naast een grote 'fles' met koud water!!! Zalig!!!! Ik geloof dat ik hier niet meer weg wil!

Maar ja, aan alles komt een einde zegt Justine, dus ook aan de vakantie in de vakantie en dus namen we nog een laatste foto voor we weer richting Berchem vertrokken.

Nog een laatste foto voor vertrek....

Ik vond het hier heel mooi, waar hier ook was. En ik weet niet precies wat er nu gaat gebeuren. Ik weet dat er een nieuw adresje voor me gevonden is, waar ik mag gaan logeren, maar wanneer ik daar heen ga, weet ik niet precies.

Ach ja, eerst maar eens even op adem komen van mijn avonturen en dan hoor ik straks wel weer hoe en wat!

Groetjes van Max!