9 Maart tot en met 26 April 2021:
Hoi Allemaal!
Daar ben ik weer. Het heeft weer even geduurd, maar ik heb het hier ook zo naar mijn zin! We doen zoveel leuke dingen samen, dat ik eigenlijk bijna geen tijd heb om jullie een berichtje te sturen. Maar dat is natuurlijk iet heel aardig van me, want jullie komen wel steeds bij mij terug om mijn verslagjes te lezen. Dat vind ik echt heel erg leuk.
Vandaag heb ik goed nieuws en slecht nieuws, dat misschien toch ook wel weer goed nieuws is... Eerst maar het goede nieuws!
 |
| Aaron, Milou, Milan en ik! |
Ik heb het dus heel erg druk hier. Zo gaan we elke twee weken naar Ap en Erika en daar komen dan twee hele lieve boefjes op bezoek; Aaron en Milan! We gaan dan samen spelen en dat is echt een dolle boel! Het is maar goed dat Appie geen haren mee heeft, anders zouden ze er gewoon grijs van worden!
 |
Dit mag alleen als we
stil staan hoor! |
We gaan ook best wel vaak met de auto weg. Soms als we binnen Gronsveld blijven, dan mag Milou voorin zitten en ik dus ook Hoe cool is dat! Hier waren we onderweg naar een belangrijke speel afspraak met een vriendje van Milou. Best wel cool hoor, een eigen chauffeur hebben enzo! Ik voel me een echte VIM (Very Important Max)
 |
Lekker met Milou
voorin de auto! |
We hebben best wel veel van die speel afspraakjes en dat is echt wel heel erg gezellig! Wat zal ik dat missen als ik straks weer naar huis terug ga. Hoeveel ik ook van mijn baasje houd, ik ben een beetje bang dat ik me straks ga vervelen als ik weer bij hem ben.
 |
| Weer naar zwemles! Yes! |
Gelukkig mag Milou nu ook weer naar zwemles. Twee keer per week zelfs, dus ook dan ga ik mee. Maar ik blijf toch maar lekker met mijn pootjes op het droge, want, mijn armen en benen zijn toch echt te kort om te kunnen zwemmen. Ik ben tenslotte Max, geen zeehond!
 |
Mijn eerste eigen
Happy Stone! |
Soms blijven we ook wel eens lekker rustig thuis hoor, even uitrusten van al die afspraakjes! En dan gaan we lekker samen met de mama van Milou stenen schilderen. Dat is aan de ene kant heel erg leuk, maar aan de andere kant ook niet zo, want als er stenen geschilderd worden, dan zie ik de bui alweer hangen: dan moeten we weer gaan wandelen om die stenen te 'verstoppen'. En wandelen... tja, dat vind ik nou eenmaal nog steeds niet zo leuk!
 |
Klaar om ze te gaan
verstoppen! |
Milou heeft me uitgelegd dat die stenen Happy Stones heten en dat je ze overal tegen kunt komen als je buiten bent. Ze zijn bedoeld om iemand te laten glimlachen en een fijne dag te bezorgen. Als je zo'n steen vindt, dan ben je een enorme bofkont! Het is dan de bedoeling dat je even op de achterkant van de steen kijkt bij welke groep hij hoort en dat je hem dan even in die groep op Facebook (of instagram) laat zien met een foto. Dan wordt de maker van de steen ook hartstikke blij!!!
 |
| Een steen van mijn baasje! |
Zoals je kunt zien heb ik ook een steen gemaakt. Ik wist niet zo goed wat ik erop moest zetten, dus heb ik mijn poottekening er maar op gezet. Zo weet iedereen toch meteen dat hij van mij is toch? Nu maar hopen dat ik 'mijn steen' ook een keer terug ga zien op Facebook.
 |
| Yes! |
Overigens... Mijn baasje maakt ook van die stenen... En wat vonden Milou en ik bij de ingang van Milou's school??? Juist ja, een steen gemaakt door mijn baasje. Hoe cool is dat!
 |
| Mijn aankomst cadeautje! |
Als ik verder trek, dan neem ik altijd een cadeautje mee voor de volgende persoon waar ik op bezoek ga. Dat heeft schijnbaar iets met beleefdheid te maken: "nooit met lege handen aankomen Max!" zei mijn baasje altijd, maar zelf doet hij dat meestal wel... Maar goed, toen ik hier aan kwam, had ik ook een cadeautje bij me, maar dat had ik nog niet laten zien toch? Nou, dit leuke mannetje heeft een plekje gekregen bij Milou en mij op onze kamer! Hij slaapt op het nachtkastje... verschil moet er nu eenmaal wezen.
En dan nu het minder goede nieuws... Er is een tijd van komen en er is meestal een tijd van gaan. En die tijd van gaan, was eigenlijk lang geleden al gekomen.
Maar ja... Ik heb het heel erg naar mijn zin hier bij Milou en Kleine Rebbel. We doen allemaal leuke dingen, en ik heb héél erg veel vriendjes hier. En natuurlijk niet te vergeten... mijn vriendinnetje, die jullie vorige keer hebben kunnen zien (maar die ik toch een beetje uit de media probeer te houden), je weet hoe het gaat met de paparazzi enzo).
Ik hou echt heel veel van mijn baasje, maar ik vind het wel heel erg moeilijk om weer naar huis toe te gaan, en dus stelde ik dat steeds uit.
Ik heb veel met mijn baasje gepraat en uiteindelijk hadden we besloten dat ik na Milou's verjaardag (23 april) naar huis zou gaan. Zo zou ik toch nog haar feestje mee maken, want dat wilde ik echt wel heel erg graag.
Maar in mijn laatste gesprekje met mijn baasje, moest ik heel erg huilen en toen zei mijn baasje dat ik het zelf mocht beslissen. Hij zou het leuk vinden als ik terug zou komen, maar als ik liever hier zou blijven, dan begreep hij dat ook wel....
En dus, heb ik heel goed nagedacht en had ik een heel goed plannetje bedacht....
Toen ik het aan mijn baasje vertelde, moest hij heel hard lachen en hij vond het prima. Dus dit gebeurde er op de verjaardag van Milou....
wordt (nog één keer) vervolgd...
Max
