Bij Lisette, Bono En Meneer Mittens in Brabant.... deel 3

28 november tot en met 7 december 2019: 

Hallo allemaal!

Hier ben ik weer om de nieuwe avonturen te vertellen die ik heb meegemaakt.

Samen Diamond Painten.

Lisette is best creatief en maakt veel 'diamond painting' schilderijen. Dat is net zo iets als wat mijn baasje doet maar dat heet borduren. Dat gaat met naald en draad. Diamond painting is met een pennetje diamantjes op pakken en op de juiste plaats plakken.

Maar het kost, denk ik, net zo veel focus en concentratie. Het is echt priegelwerk hoor allebei!

Bij dat diamond painting zijn allemaal kleine vakjes met allemaal verschillende tekentjes dat zijn de kleuren. Lisette moet zich dan heel goed concentreren, dat geeft rust. Ik ben heel lief en stil geweest, maar ik heb ook goed opgelet, goed van mij he?!

Met Meneer Mittens de kat ben ik al beste maatjes geworden. Maar als ik iets doe wat hij niet zo leuk vindt, komt hij naar me toe met een hoge rug, en fluistert dan in mijn oor, dat ik dat maar beter niet kan doen in het vervolg. Ik heb nu een beetje 'katten-taal' geleerd. Dat kan ik mooi gebruiken als ik op een nieuwe logeer plaats weer een kat tegen kom.

Soms is Meneer Mittens niet
blij met me...

...Dan fluistert hij een waarschuwing
in m'n oor!

Met Bono gaat het prima!

Met Bono en mij gaat het echt heel erg goed, wat een lieve knuffelbeer is dat zeg! Hij is zooo fluffy, soms kriebelen zijn haren wel eens aan mijn neus, dan moet ik niezen hi hi.

Alleen die lange wandelingen die ze maken, nou daar heb ik een beetje moeite mee hoor. Ze lopen heel hard 6 km per uur! En wandelingen van 10 km! Das echt heel erg veel pffff, zeker als je van die korte pootjes hebt, als ik! En dat 's morgens vroeg in de 'freezing cold'.

Ik heb dan wel gelukkig mijn warme sjaal om, en die doet Lisette niet alleen om mijn nek, maar om mijn rug en buik! En ik mag ook vaak in Lisette haar jas hangen, dan kan ik toch alles zien, maar ik hoef lekker niet te lopen.

Maar op een dag... Nou dat was me toch wat in het bos. We hoorden het alle drie! Een hoop gemopper en gegrom en stampvoeten. We keken elkaar aan zo van wat is dit nu???

Lisette vertelde dat ze wel eens een kabouter had gevonden die in het donker zijn huisje kwijt was geraakt, en dat ze toen een nieuw huisje voor hem hadden gezocht. Maar die kabouter huilde, dat is wel anders dan dat gemopper, gegrom en stampvoeten wat we nu hoorden, want dat was echt wel boos! Ik was echt een beetje bang.

Bono the Lion King!

Maar Lisette stelde mij wat gerust dat Bono 'the lion king' van het bos is en dat hij ons beschermt. Ik ken de Lion King niet, ik moest de film maar eens kijken als ik bij mijn baasje terug ben, dan zou ik het wel begrijpen. Het is een heel grote sterke leeuw, daar lijkt Bono wel op!

We gingen zoeken waar het geluid vandaan kwam, en het kwam steeds dichter en dichterbij! Toen zag ik iets met een rode kleur, Lisette en Bono zagen hem ook! Ik zei nog; ga nu niet dichterbij! Oeoehhh is dat nu wel zo verstandig? Bij zo'n boze kabouter. Maar Lisette zei gewoon tegen hem: (volgens mij was ze echt niet bang) wat is er met jou aan de hand??? De boze kabouter ging maar door met grommen en mopperen en stampvoeten, maar tussendoor kwam er uit dat zijn huis kapot was, en dat hij het nu ook zoooo koud had.

Hij liet zijn kapotte paddenstoel huis zien. Oei oei zei Lisette dat is niet zo mooi want er zijn bijna geen paddenstoelen meer. Dus gingen we op zoek. Maar hij moest eerst beloven dat hij niet meer zou mopperen, grommen of stampvoeten, en lief moest zijn. Dat beloofde hij!

De boze kabouter mag
zich best opwarmen
in mijn sjaal!

Hij was best heel zielig eigenlijk want hij had het zo koud. Dus mocht hij van mij wel onder mijn sjaal zichzelf opwarmen.

We gingen op zoek, maar echt, hij was zo kieskeurig geen enkele paddenstoel was goed genoeg. En iedere keer wilde hij opnieuw gaan mopperen en grommen. Hij kreeg een waarschuwing van Lisette dat ze hem achter zou laten in het bos als hij niet ophield met grommen en mopperen.

Geen paddenstoel was goed genoeg!

De eerste paddenstoel was een flat daar wilde hij niet wonen. De tweede was te hoog in de boom. De derde was alleen een afdak. De vierde was weer een flat! En de vijfde was een schutting. Lisette zei; nou ik geef het op! jij bent geen kabouter maar een moppergromstampvoetbouter!!! En we hebben het nu allemaal freezing cold! Mijn sokken waren nat en vies geworden, ik voelde mijn voeten niet eens meer!

Bono fluister de kabouter
wat in zijn oor.

Toen begon hij te huilen, dat was zo zielig ik had echt met hem te doen,weet je wat zei Lisette we houden op met zoeken, jij houdt op met grommen, stampvoeten en mopperen maar ook met huilen! Dat vertelde Bono hem ook in zijn oor!

We gaan naar huis, om op te warmen. En jij bent vanaf nu geen 'bouter' meer! Jij wordt 'kerstman' bij ons in huis! En je mag bij ons blijven wonen.

Mijn sokken zijn gewassen en op de verwarming gedroogd, dat was zo lekker warm aan mijn voeten. Eind goed al goed, wat een opluchting, hij heeft niet eens meer gegromd, gestampvoet of gemopperd.

Zou ze me nog kunnen zien?

Maar één ding kan ik je vertellen, ik heb mij de volgende ochtend heel diep in mijn bedje verstopt. Ik dacht dat Lisette mij niet zou zien, maar ze zag mij toch!

Maar ze begreep wel dat die wandelingen niet mijn ding zijn, dus mocht ik lekker, warm, blijven liggen!

Mijn tijd hier zit er bijna op en dan reis ik verder naar Ellen. Ik heb mijn sjaal alvast aan voor de reis en ik heb ook al afscheid genomen van Meneer Mittens en Bono. En natuurlijk ook van Lisette!

Ik vond het hier heel erg leuk en ik ga jullie allemaal heel erg missen!

Dag Meneer Mittens!

Dag lieve Bono!

Ik meld me weer als ik op mijn nieuwe adres ben aangekomen!

Groeten van Max!