Bij Justine in Berchem, België... deel 1

29 mei tot en met 8 juni 2020:

Bonjour tout le monde! Salut les amis!

Hier ben ik weer (me revoilà), bijna helemaal live vanuit Berchem. Dat ligt bij of in Antwerpen en ik logeer bij Justine en haar gezin.

Het gezin bestaat uit Carl en hun zoontje Jean van zeven jaar! Ja, en natuurlijk Justine, maar dat had ik al gezegd! (wel opletten hoor!)

Ik vind het wel een beetje moeilijk soms, want hier thuis spreken ze een taal die ik niet ken. Nou vind ik dat 'Belgisch' (wat dus gewoon Vlaams heet) al best wel ingewikkeld soms, maar om het voor mij nu nóg wat moeilijker te maken, praten ze hier thuis Frans!

Dat doen ze trouwens niet alleen omdat ik er ben hoor... Dat doen ze ook als ik er niet ben!
Maar ja, ik heb dat nooit geleerd van mijn baasje, wat ik nu toch een beetje als een hiaat in mijn opvoeding ervaar, maar dat zal ik hem later zelf wel vertellen!

Maar goed, Frans dus... Ik vind het heel lastig, maar Justine zegt dat als ik goed oplet, ik er straks vast veel meer begrijp dan nu! Dat is op zich niet zo heel moeilijk, want nu snap ik eigenlijk alleen hallo en dag, maar gelukkig is Justine ook wel zo aardig om af en toe het een en ander voor me te vertalen!

Mee naar het werk!

 Ik heb wel al veel geleerd over de mensen hier in huis. Justine, die is bijvoorbeeld coach en houdt zich bezig met het begeleiden en coachen van mensen in hun persoonlijke groei. Ze legde me uit dat als je leert om je gedachten even te parkeren en niet luistert naar je 'innerlijke criticus', dat er dan rust en ruimte kan komen om te kijken en luisteren naar je diepste verlangens en dat je dan van daaruit weet wat je wil en moet doen. Nou... Ik denk dat ik nog even mee moet kijken om te leren wat dat echt betekent, maar ik mocht in ieder geval alvast een keer mee naar het werk.

Wisselen van perspectief!

Daar heb ik lekker op het bureau gezeten en 'geobserveerd' (wat eigenlijk gewoon een duur woord voor bespioneren is). Af en toe ben ik even van plek gewisseld om dingen van een andere kant te bekijken. Justine riep heel enthousiast dat ik het goed door had: want vanaf een andere plek, kijk je met een ander perspectief en dat is wat coaching je probeert te laten doen!

Justine is nu al een tijdje bezig aan een lang en spannend project: ze werkt aan een cursus. Ik vond de verhalen die erin voorkomen erg interessant, dus ik hoop dat ik daar nog meer van mag horen. Maar eh... ze werkt zó hard, dat ik haar af en toe ook even moet herinneren aan het feit dat ze een human BE-ing is en niet alleen een human DO-ing... En dus namen we ook af en toe samen gezellig pauze!

Meubels gemaakt door
Carl!

Carl is een heel aardige en vooral ook heel handige man! Hij maakt zelf meubels.
Zien jullie dat kastje waar ik op zit? en die stoeltjes???
Nou dat heeft hij dus zelf gemaakt! Knap he? Ik vind dat echt gaaf. Misschien mag ik tijdens mijn logeerpartij ook wel een keer mee kijken hoe hij dat doet! En wie weet kan ik daar dan ook ooit iets mee!

Jean is de jongste hier in huis. Hij is zeven jaar! En ook hij is heel stoer. Hij doet aan free runnen. En ik weet nog niet precies wat het is, maar het klinkt echt onwijs stoer en ik hoop dat ik ook een keer met hem mee mag en dat hij me een paar stoere tricks leert!

Maar voor nu... We gaan zo naar het park, maar ik heb nog niets gegeten en mijn maag knort als een varkentje!!! Dus snel wat eten en dan op avontuur!

Tot later!!!!
Au revoir!

 Max!